Po raz pierwszy z projektem Bliskie-dalekie sąsiedztwo zetknęliśmy się przy okazji książki Ja, Jonasz i cała reszta. Od tego czasu pojawiły się nowe pozycje, wśród nich książka – Jedyna taka Ester, szwedzkiego autora tworzącego pod pseudonimem Anton Bergman.
Temat przyjaźni jest obecny w literaturze od zawsze, przykłady można mnożyć w nieskończoność. Jednak spotkanie z Ester i Signe wnosi pewien powiew świeżości i naturalności. Podczas lektury mamy wrażenie, że opowiedziana w niej historia jest prawdziwa, że skądś ją znamy. Autor świetnie przedstawił relacje, jakie łączą dwie koleżanki z klasy – chociaż tej przyjaźni daleko do ideału…
Signe jest nieśmiała, zamknięta w sobie, wycofana, brakuje jej towarzystwa. Dlatego kiedy do klasy dołącza nowa koleżanka, Ester, i oferuje jej przyjaźń, dziewczynka jest przeszczęśliwa, wręcz podekscytowana. Przyjaciółka imponuje jej pod wieloma względami – posiada swój telefon, nosi klucz na szyi i może sama wracać do domu. Jej mama jest aktorką i mieszka w Nowym Jorku. W dodatku Ester od razu zaprasza ją do domu i przygotowuje najpyszniejsze grzanki francuskie, jakie Signe kiedykolwiek jadła. Ester ma w sobie coś jeszcze, czego Signe nie potrafi do końca nazwać, skrywa jakąś tajemnicę.
Dziewczynki spotykają się codziennie. Signe nie czuje się już samotna, nabiera pewności siebie. Jednak czasami przyjaciółka robi rzeczy, które kłócą się z zasadami Signe.
Czy dziewczynka będzie miała odwagę, żeby się temu przeciwstawić? Czy nie utraci przyjaciółki? Co takiego ukrywa Ester? Jakie kłopoty czekają nasze bohaterki? Jak zachowają się rodzice Signe?
Książka adresowana jest do uczniów 9+. Pokazuje, że zawieranie szkolnych przyjaźni wcale nie jest proste. Historia zainteresuje Was od pierwszych stron – jest bardzo realistyczna, wymowna, życiowa. Pokazuje jak rodzi się przyjaźń, dlaczego tak bardzo boimy się odrzucenia i jak radzić sobie w trudnych sytuacjach.
Atutem publikacji są niewątpliwie krótkie rozdziały, zastosowanie dużej czcionki, czy proste grafiki przedstawiające codzienność, nakreślone charakterystyczną kreską Emmy AdBåge. Polecamy!
Według Svenska Dagbladet jedna z najlepszych książek dla dzieci 2016 roku.
